29.12.19

TROCHĘ O WRESTLINGU

Wrestling to rodzaj rozrywki sportowej, który zawiera w sobie zarówno elementy walki oraz przedstawienia teatralnego. Wrestling posiada fanów na całym świecie, zdecydowanie najbardziej popularny jest w Stanach Zjednaczonych, gdzie co roku odbywa się tam nawet ponad 500 gal wrestlingowych. Wrestling jest bardzo popularny również w Meksyku oraz w Japonii.

Pro wrestling to oczywiście walki z góry ustalonymi zwycięzami, ale wiadomym jest, że kontuzje oraz ból, który odczuwają zawodnicy podczas walki często nie jest w ogóle udawany. Wyniki walk najczęściej ustalają władze federacji lub po prostu scenarzyści. To oni także układają tzw. segmenty, czyli krótkie przemowy zawodników, decydują kto jest heelem (zły charakter), a kto facem (dobry charakter) i wiele, wiele innych aspektów życia wrestlingowej federacji. Istnieje wiele stylów walki wrestlerów, lucha libre to widowiskowy styl walki, bardzo popularny w Meksyku, natomiast Hardcore Wrestling to walki, w których krew i niebezpieczne akcje to chleb powszedni.

Tak jak wspominałem wcześniej bookerzy ustalają przebieg walk, decydują o storyline'ach poszczególnych feudów (konflikt zawodników). Większość chwytów nie jest udawana, większość akcji wrestlerzy odczuwają, a niekiedy doznają bardzo groźnych kontuzji, bywały nawet przypadki śmierci w ringu. Oczywiste jest, że wrestlerzy wykonując swoje akcje dbają o bezpieczeństwo przeciwnika, jak i swoje, ale nie zawsze są w stanie o nie w 100% zadbać.

Najczęściej bywa tak, że we wspomnianych wcześniej feudach występują dwa charaktery, jeden zły i jeden dobry. Oczywiste jest, że to ten zły (heel) otrzymuje od publiczności heat, czyli buczenie, natomiast dobry charakter (face) otrzymuje tzw. cheer, czyli wsparcie widowni. Każdy z zawodników ma swój image, kogoś gra, niektórzy wrestlerzy (tzw. luchadorzy) chodzą w maskach, są dwumetrowymi potworami, rapują, a jeszcze inni są po prostu zwykłymi zapaśnikami.

Każdego zawodnika charakteryzuje pewnie zakres akcji, który wykonuje, czyli tzw. moveset. Najczęściej od tego jaki zawodnik ma moveset zależą jego warunki fizyczne. Niscy zawodnicy preferują akcje dynamiczne i często wysokościowe. Natomiast Ci więksi wolą siłowe chwyty i raczej rzadko zdarza im się wchodzić na tzw. trzecią linę. Najczęściej walkę kończy tzw. finisher, czyli akcja kończąca danego zawodnika, aby jednak wygrać walkę należy przeciwnika poddać lub odliczyć go do trzech. Odliczyć przeciwnika do trzech można tylko w przypadku gdy jego łopatki leżą na ziemi.

Wrestling charakteryzują różne stypulacje walk. Zazwyczaj walki odbywają się w singles matchach, czyli w walkach, w których opcją na regulaminowe zwycięstwo jest odliczenie przeciwnika do trzech bądź poddanie. Można także wygrać, gdy przeciwnik jest nieobecny w ringu przez dłużej niż 10 sekund. Gdy dwóch wrestlerów jest nieobecnych w ringu przez ponad 10 sekund walka kończy się remisem przez tzw. double countout. Gdy w zwykłej walce wrestler z zewnątrz wkroczy do pojedynku to zwycięstwo przez dyskwalifikacje otrzymuje zaatakowany zapaśnik. Zwycięstwo przez dyskwalifikacje można otrzymać także, gdy zostaje się zaatakowanym niedozwolonym przedmiotem lub zostaje się zaatakowanym celowo w krocze. Jednak nie każda walka odbywa się w singles matchu, istnieją także walki tag-teamów, czyli dwóch na dwóch, mecze bez dyskwalifikacji i masa innych ciekawych stypulacji, które z pewnością poznacie jeśli zagłębicie się w świat wrestlingu. Na moim blogu planuje wrzucać wyniki gal wrestlingowych, ciekawe felietony, powtórki gal WWE po polsku, wywiady i wiele więcej.

0 komentarze:

Prześlij komentarz